Polityka rolna jako źródło kreowania i przejmowania renty politycznej - analiza teoretyczna i implikacje praktyczne

W proponowanym projekcie stawiane są trzy cele naukowe: identyfikacja źródeł i form renty politycznej uzyskiwanej przez gospodarstwa rolne, opracowanie metodologii kwantyfikacji renty politycznej na poziomie pojedynczego gospodarstwa, a następnie ocena znaczenia renty politycznej w funkcjonowaniu gospodarstw rolnych. gospodarstw w Polsce. W sektorze rolnym zjawisko pogoni za rentą jest efektem szeroko zakrojonej, złożonej i kosztownej polityki rolnej Unii Europejskiej (UE). Konieczne jest jednak wyeliminowanie lub przynajmniej skorygowanie niedoskonałości rynku. Działaniom tym towarzyszy zawodność państwa (rozumiana jako porażka polityk UE), która ogranicza skuteczność programów pomocy publicznej, a jedną z jej konsekwencji jest zjawisko pogoni za rentą. W proponowanym projekcie szczególna uwaga zostanie poświęcona zjawisku politycznej pogoni za rentą, a dokładniej korzyściom, jakie osiągają gospodarstwa rolne w wyniku istnienia tego zjawiska. W związku z powyższym projekt ma odpowiedzieć na następujące pytania badawcze: (1) w jakim stopniu działania polityki rolnej rozwiązują realne problemy rolnictwa, a w jakim je utrwalają? (2) jaka jest skala zjawiska politycznej pogoni za rentą w polskim rolnictwie? (3) w jakim stopniu transfery kierowane do gospodarstw rolnych stanowią rentę polityczną? (4) w jakim stopniu polityka rolna pomaga eliminować niedoskonałości rynku poprzez nagradzanie dostarczania dóbr publicznych? oraz (5) w jakim stopniu polityka rolna pomaga eliminować niedoskonałości rynku poprzez promowanie wzrostu produktywności w gospodarstwach rolnych?