WIEŚ W DYSKURSIE SPOŁECZNYM
dr hab. Izabella Bukraba-Rylska, prof. UW
Seminarium: 60 godz. dla III roku, dwa semestry, poniedziałki: godz. 16.00-18.00, sala 204A w Instytucie Socjologii UW (ul. Karowa 18)
Cel zajęć: Zajęcia realizowane na trzech płaszczyznach: (a) przegląd podstawowych koncepcji i sposobów badania tzw. dyskursu pod kątem ich wykorzystania w analizie dyskursu o polskiej wsi – funkcje języka, tekstu, wypowiedzi, performatywy, akty mowy, od stereotypu do symbolu; (b) zapoznanie się z najważniejszymi sposobami przedstawiania wsi w kulturze polskiej – np. sarmacko-ziemiański; Herderowski ideał Słowianina-rolnika; teoria i praktyka folkloryzmu w PRL; różne wersje kwestii wiejskiej (Krzywicki, Grabski, Mokrzycki, nauka Kościoła); (c) lektura aktualnych wypowiedzi w mediach, polityce, nauce i próba określenia ich modalności, „intencji wypowiedzeniowej” i odniesienia do tradycyjnych ujęć.
Program kolejnych zajęć: a/) semestr zimowy:
1.	Zajęcia organizacyjne Gorgiasz, Obrona Heleny (w:) E. Żarnecka-Biały, Historia logiki dawniejszej. Kraków 1995, ss. 120-124. Tukidydes, Wojna Peloponeska. Warszawa 1957. ss. 196-200, ss. 168-173. Plutarch o Demostenesie i Peryklesie polemika E. Gellnera z P. Winchem i A. MacIntyre’m: czy rzeczywiście żyjemy w Królestwie Znaczenia? {prezentacja założeń seminarium, przykłady mistrzów wymowy, wstępne rozważania na temat dyskursu pt. słowa i cała reszta, omówienie przewidzianej literatury, informacja o sposobie prowadzenia zajęć i formie zaliczeń, wyznaczenie referentów kolejnych lektur}
2.	M. Foucault, Archeologia wiedzy. Warszawa 1977. ss. 56-82, ss. 107-116, ss. 138-151. {wypowiedź i społeczne reguły wypowiadania}
3.	A. Witkowska, Sławianie, my lubim sielanki. (w:) Z polskich studiów slawistycznych. Seria 3/1968. J. G. Herder, Myśli o filozofii dziejów. Warszawa 1962. t. II, ks. XVI, cz. IV {mit słowiański – Polska jako kraj rolników, polski charakter narodowy}